گروهدرمان ی شناختی رفتاری در درمان اعتیاد به مواد

مقدمه اعتیاد را پاسخ فیزیولوژیک بدن به مصرف مداوم مواد اعتیادآور تعریف می کنند، به نحوی که تکرار مصرف، نشاط فوری و آرامشی موقتی را برای فرد مصرف کننده درپی دارد و با اختلال ایجاد کردن در کنترل سیستم رفتار-پاداش، موجب افزایش جست وجوی فرد برای پیداکردن مواد و ایجاد وابستگی شدید نسبت به آن می شود. افرادی که دچار وابستگی به مواد شده اند از نظر روانی و جسمانی وابستگی زیادی به مواد مصرفی خود پیدا می کنند، به طوری که به با گذشت زمان میزان مصرف خود را افزایش می دهند. می توان از طریق درمان گروهی تعداد بیشتری از مراجعان را در زمان کمتری درمان کرد. اعضای گروه در گروهدرمانی درنتیجه تعامل با یکدیگر و خودافشاگری و دریافت همدلی از سوی همدیگر و همچنین داشتن دردمشترک، می توانند درمورد خود و مسائلشان به بینش و فهم بیشتر و عمیق تری دست یابند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، گروه درمانی ، گروه درمانی شناختی رفتاری