تحلیل نظری نقش هوش خانواده، روانرنجورخویی و انگیزش تحصیلی در اهمال کاری تحصیلی

اهمالکاری تحصیلی یکی از مشکلات رایج در بین دانشجویان است که می تواند تاثیر منفی بر عملکرد تحصیلی و سلامت روان آن ها داشته باشد. این پژوهش به بررسی تاثیر سه عامل هوش خانواده، روانرنجورخویی و انگیزش تحصیلی بر اهمال کاری تحصیلی می پردازد. یافته های نظری نشان می دهد که هوش خانواده از طریق حمایت عاطفی و نظارت والدین می تواند نقش مهمی در کاهش اهمال کاری تحصیلی ایفا کند. در مقابل، روانرنجورخویی که با استرس، اضطراب و ناپایداری همراه است، به عنوان یکی از عوامل شخصیتی موثر بر افزایش اهمال کاری تحصیلی شناخته می شود. علاوه بر این، انگیزش تحصیلی نقش کلیدی در تعدیل اثرات منفی روانرنجورخویی و ارتقای خودنظم دهی تحصیلی دارد. بر اساس مرور پژوهش های پیشین، این مطالعه م دلی مفهومی ارائه می دهد که در آن حمایت خانوادگی و انگیزش درونی می توانند تاثیرات منفی روان رنجورخویی را بر اهمالکاری تحصیلی کاهش دهند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که ترکیب مداخلات آموزشی، حمایت های خانوادگی و تقویت انگیزش تحصیلی می تواند به کاهش رفتارهای اهمالکارانه دانشجویان کمک کند. یافته های این تحقیق می تواند در طراحی برنامه های آموزشی و مداخلات مشاوره ای برای بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، این پژوهش زمینه های برای تحقیقات آینده فراهم می کند تا روش های نوین و موثرتری برای مقابله با اهمالکاری تحصیلی طراحی و اجرا شود.

کلیدواژه ها:

اهمالکاری تحصیلی ، هوش خانواده ، روان رنجورخویی ، انگیزش تحصیلی ، حمایت خانوادگی