رابطه علی طرحوارههای جنسی و کیفیت زندگی جنسی با میانجی گری پریشانی روانشناختی در زنان دارای همسر وابسته به مواد تحت درمان دارویی شهر اهواز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه علی طرحواره های جنسی و کیفیت زندگی جنسی با میانجی گری پریشانی روانشناختی در زنان دارای همسر وابسته به مواد تحت درمان دارویی شهر اهواز انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی (مدل معادلات ساختاری) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان دارای همسر وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز دولتی و خصوصی درمان سوءمصرف مواد در شهر اهواز در سال ۱۴۰۲ بود. از این بین ۳۶۰ نفر با توجه به مالک های ورود به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی، پرسشنامه طرحواره های جنسی (مثبت/منفی) و مقیاس پریشانی روانشناختی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد ابعاد طرحواره های جنسی (مثبت/منفی) و پریشانی روانشناختی با کیفیت زندگی جنسی زنان دارای همسر وابسته به مواد تحت درمان دارویی همبستگی معنادار دارند. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که تاثیر غیرمستقیم طرحواره های جنسی به واسطه پریشانی روانشناختی بر کیفیت زندگی جنسی معنی دار بود. یافته های این پژوهش نشان داد که پریشانی روانشناختی در رابطه بین طرحواره های جنسی و کیفیت زندگی جنسی نقش میانجی ایفا می کنند. بنابراین، طرحواره های جنسی (مثبت/منفی) و پریشانی روانشناختی نقش مهمی در پیشبینی رضایت جنسی زنان متاهل داشتند؛ به طور کلی، یافته های پژوهش نشان داد که طرحواره های جنسی منفی و پریشانی روانشناختی می توانند باعث بروز و تداوم نارضایتی جنسی در زنان دارای همسر وابسته به مواد تحت درمان دارویی گردند. در نتیجه، طراحی مداخلات مبتنی بر بهبود این ویژگی ها به عنوان مبنایی برای بهبود کیفیت زندگی جنسی زنان دارای همسر وابسته به مواد پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی جنسی ، طرحواره های جنسی (مثبت/منفی) ، پریشانی روانشناختی ، زنان ، مواد مخدر