رابطه تجارب معنوی، مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی با عملکرد شغلی معلمان مرد دوره ابتدایی شهر رامهرمز

هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه تجارب معنوی، مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی با عملکرد شغلی معلمان مرد دوره ابتدایی شهر رامهرمز، در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه معلمان مرد ابتدایی شهر رامهرمز به تعداد ۴۲۰ نفر بودند که نمونهای به حجم ۲۰۱ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحلهای انتخاب شد، ضمنا حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و گرجسی محاسبه گردید، دادهها با استفاده از پرسشنامههای تجارب معنوی جاگرز و اسمیت (۱۹۹۶)، مهارت ها ارتباطی جرابک (۲۰۰۴)، سازگاری اجتماعی کالیفرنیا (۱۹۵۳) و عملکرد شغلی پاترسون (۱۹۷۰) جمع آوری شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بود که بین تجارب معنوی و عملکرد شغلی معلمان مرد دوره ابتدایی رابطه مستقیم (مثبت) و معناداری وجود داشت، نتایج رگرسیون چندگانه به روش ورود نشان داد پیش بینی عملکرد شغلی در معلمان مرد دوره ابتدایی از روی مولفههای تجارب معنوی، مهارتهای ارتباطی و سازگاری اجتماعی معنی دار بود، با توجه به رگرسیون گام به گام متغیرهای تجارب معنوی، مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی به ترتیب بیشترین سهم را در پیش بینی واریانس عملکرد شغلی معلمان را داشت.

کلیدواژه ها:

تجارب معنوی ، مهارت های ارتباطی ، سازگاری اجتماعی ، عملکرد شغلی