بررسی رابطهبین طرحواره های ناسازگاراولیه والدین با سبک های فرزندپروری و تاثیر آن بر روی کودکان و نوجوانان

زمینه مسئله: محیط خانواده و نقش والدین نخسین محیط اجتماعی است که در رشد و تحول عاطفی کودکان و نوجوانان موثر است. هدف: برهمین اساس پژوهش حاضر با مطالعه رابطه بین طرحوارههای ناسازگار اولیه با سبک های فرزندپروری انتخاب شده از سوی والدین صورت گرفته است. روش: روش پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری دادهها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه والدین شهرستان کاشان بودند که از این جامعه، نمونهایی به حجم ۱۰۴ نفر و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغییرها از پرسشنامه طرحواره یانگ (۱۹۹۸ ) و پرسشنامه فرزندپروری بامریند (۱۹۷۱ ) استفاده شد. همچنین برای تحلیل دادهها به دو روش آمار توصیفی شامل جداول فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. نتایج: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین تمامی طرحوارههای ناسازگار اولیه با سبک های فرزندپروری انتخاب شده از سوی والدین رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که طرحوارههای نقص و شرم و بازداری هیجانی به ترتیب دارای قویترین و ضعیف ترین رابطه مستقیم با سبکهای فرزندپروری بودند. نتیجهگیری: با توجه به نتایج این پژوهش لازم است دوره های آموزشی شیوههای فرزندپروری به والدین چه در قالب کارگاه آموزشی و رسانه جمعی و سایر روشهای آموزشی ارائه گردد تا از این طریق بتوان سلامت روانی کودکان را در بزرگسالی تضمین کرد.

کلیدواژه ها:

طرحوارههای ناسازگار اولیه ، سبک های فرزندپروری ، والدین ، کودکان و نوجوانان