رابطه دلبستگی شغلی، بهره وری شغلی و رضایت شغلی با سازگاری زناشویی معلمان مرد دوره ابتدایی شهرستان رامهرمز

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه دلبستگی شغلی، بهره وری شغلی و رضایت شغلی با سازگاری زناشویی معلمان مرد دوره ابتدایی شهرستان رامهرمز می باشد. با توجه به حجم جامعه مورد مطالعه ۳۸۰ نفر و با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، انتخاب شدند، سپس بین تعداد ۱۹۰ نفر از آنها به عنوان نمونه، پرسشنامه های مربوطه توزیع شد، روش تحقیق حاضر، توصیفی است. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه های دلبستگی شغلی ادواردز و کیلپاتری (۱۹۸۴)، بهره وری هرسی و بلانچارد (۱۹۸۰)، رضایت شغلی همیشه و هیلین (۱۹۶۹) و سازگاری زناشویی اسپینیوزا (۱۹۷۶) جمع آوری شدند. نتایج نشان داد که بین دلبستگی شغلی و سازگاری زناشویی معلمان مرد رابطه مثبت (مستقیم) و معناداری وجود داشت. هر چه دلبستگی شغلی معلمان مرد افزایش یابد، سازگاری زناشویی آنها افزایش می یابد و بین بهره وری شغلی و سازگاری زناشویی معلمان مرد رابطه مثبت (مستقیم) و معناداری وجود داشت. همچنین بین رضایت شغلی و سازگاری زناشویی معلمان مرد رابطه مثبت (مستقیم) و معناداری وجود داشت. واژگان کلیدی: دلبستگی شغلی، بهره وری شغلی، رضایت شغلی و سازگاری زناشویی

کلیدواژه ها:

دلبستگی شغلی ، بهره وری شغلی ، رضایت شغلی ، سازگاری زناشویی