بررسی نقش تعلیم و تربیت در مدیریت آسیبهای اجتماعی در آموزش و پرورش

وقتی درباره ناهنجاریهای اجتماعی صحبت می کنیم باید سه سطح از ناهنجاریها و آسیبها را در جامعه در نظر بگیریم که شامل آسیبهای اجتماعی، انحرافات اجتماعی و آشفتگیهای اجتماعی می شود. آسیبهای اجتماعی به نظام آموزشی و تربیتی در جامعه باز می گردد؛ اگر این نظام کارش را به خوبی انجام دهد کمتر در این حوزه دچار مشکل خواهیم شد اما اگر کار به درستی در این زمینه انجام نشود، بستری برای شکلگیری آسیبهای بعدی فراهم می شود. تربیت صحیح، نقش برجسته ای در کاهش آسیبهای اجتماعی دارد. ارتقای ارزشهای اخلاقی، توسعه مهارتهای اجتماعی و انتقال دانش به کودکان و نوجوانان می تواند زمینه ساز حل صلح آمیز اختلافات و پیشگیری از خشونت و وقوع جرم در جامعه باشد که با تقویت همدلی، تحمل تفاوتها و احترام به حقوق دیگران، تربیت می تواند تبعیضات اجتماعی را از بین برده و تحقق عدالت اجتماعی را تسهیل کند. همچنین، تربیت به عنوان ستونی برای رشد افراد و سازماندهی اجتماعی، می تواند به رشد و تقویت هویت فردی و اجتماعی کمک کرده و سبب همگرایی و همبستگی اجتماعی شود

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، ارزشها ، تهاجم فرهنگی ، آموزش و پرورش