تحلیل فقهی – حقوقی مسئولیت مدنی مجانین در حقوق ایران

عدالت، انصاف و مصالح اجتماعی اقتضاء می کند که زیان وارده به وسیله مجانین نیز همچون زیان وارده توسط اشخاص دارای اهلیت جبران شود و هیچ زیانی بدون جبران باقی نماند. شرایطی وجود دارد که گاها در آن خود مجنون مسئول جبران خسارات وارده هستند و بالعکس شرایط وجود دارد که سرپرستان ایشان مسئول جبران خسارت می باشند. لذا به نظر می رسد باید موارد مسئولیت هریک از ایشان به روشنی و به درستی، آنچنان که به هیچ یک از ایشان و جامعه بی عدالتی نشود تفکیک شود. ماده ۱۲۱۶ قانون مدنی و ماده ۷ قانون مسئولیت مدنی بر مبنای مسئولیت مدنی محجوران تدوین شده است. در قانون مدنی مجانین را ضامن خسارات بارآمده توسط آنان می داند و در قانون مسئولیت مدنی به ضمان سرپرست مجانین اشاره شده است. در این مقاله که به روش توصیفی-تحلیلی گردآوری شده است، برآنیم پس از بررسی ضمان مجانین در خصوص تعارض دو ماده فوق الذکر به بحث تفصیلی بپردازیم و در پایان حل تعارض موجود را با تکیه بر آرای فقها ارائه نماییم. نتایج تحقیق حاکی از آن است در فرض تقصیر سرپرست، ضمان بر عهده اوست. در این خصوص آرای فقها و قانون مسئولیت مدنی همسو بوده است.

کلیدواژه ها:

ضمان ، مسئولیت مدنی ، قانون مسئولیت مدنی ، مجنون