بررسی حقوقی قرارداد های پیش فروش ساختمان

امروزه روند رو به رشد جمعیت و کمبود فضا در شهر های بزرگ، ضرورت وجود آپارتمان ها را توجیه نموده است. پیش فروش آپارتمان یا واحد های مسکونی ساختمان ها، امری رایج است که تا اواخر سال ۱۳۸۹ فاقد قانونی روشن و جامع بوده است. قانون پیش فروش ساختمان پس از حدود چهل ماه بررسی، در زمستان ۱۳۸۹ تصویب و در روزنامه رسمی منتشر شد و آیین نامه اجرایی آن در سال ۱۳۹۳ تصویب و ابلاغ شد. قانون ایران تمهیدات نسبتا مناسبی برای حمایت از حقوق پیش خریداران اندیشیده ولی متاسفانه این حمایت ها و ضمانت اجراهای قانون بیش از اندازه به حقوق پیش خریدار پرداخته است و متاسفانه در قانون جدید بیش از حد لازم ضمانت اجراهایی را برای پیش خریدار در نظر گرفته است و با دید سخت گیرانه ای به نفع پیش خریدار عمل کرده است که و به طوری که بستری نامناسب را برای سواستفاده پیش خریدار از حق قانونی خود فراهم نموده است. در نتیجه به حقوق پیش فروشندگان، توجه کافی ننموده است. به طوریکه می توان گفت که این قانون اصل را بر حرفه ای بودن پیش فروشنده گذاشته است، لذا چتر حمایتی قانون بر پیش خریدار گسترده شده است. در این نوشتار سعی بر آن است تا حمایت هایی را که قانون پیش فروش ساختمان در نظر گرفته است، مورد تجزیه و تحلیل حقوقی قرار گیرد و همچنین با بررسی قانون پیش فروش ساختمان تعهدات طرفین قرارداد و تضمینات این تعهدات در قانون و آیین نامه بررسی شده و نقاط ضعف و قوت این قانون مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. امید است هر چه زودتر با اصلاح قوانین سابق به سمت قوانینی عادلانه حرکت نماییم.

کلیدواژه ها:

پیش فروش ، ساختمان ، بیع سلم ، بیع معلق ، تعهد