تحلیل توانمندسازی اجتماعی سکونتگاههای غیررسمی با تاکید بر داراییها و نقش حق به شهر

سکونتگاههای غیررسمی به عنوان یکی از چالش های اساسی در توسعه شهری، نیازمند رویکردهای نوینی برای توانمندسازی اجتماعی هستند. این مقاله به بررسی توانمندسازی اجتماعی سکونتگاههای غیررسمی با تاکید بر داراییها و نقش مفهوم "حق به شهر" می پردازد. با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و تکیه بر منابع کتابخانه ای و میدانی، این پژوهش به شناسایی عوامل موثر در توانمندسازی اجتماعی پرداخته و نقش حق به شهر را در این فرآیند تحلیل می کند. یافته ها نشان می دهد که توجه به دارایی های محلی و تقویت سرمایه اجتماعی می تواند به بهبود شرایط زندگی در این مناطق کمک کند. همچنین، مفهوم حق به شهر به عنوان یک ابزار بنیادین در تحقق عدالت اجتماعی و فضایی در سکونتگاههای غیررسمی مطرح می شود.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه ، غیررسمی ، توسعه شهری ، توانمندسازی ، اجتماعی