تحلیل حقوقی نقش هوش مصنوعی در تحقق و تضمین نظم و امنیت بینالمللی

در عصر دیجیتال، هوش مصنوعی (AI) به عنوان یک فناوری تحول آفرین، در حوزههای مختلف از جمله امنیت بینالمللی و حقوق بشر نقش بسزایی ایفا می کند. این فناوری با قابلیتهای پیش بینی، تحلیل داده ها و مدیریت بحران، می تواند به بهبود کارایی نهادهای بین المللی، پیشگیری از منازعات، کاهش تنشهای امنیتی و ارتقای اجرای حقوق بینالملل کمک کند. استفاده از هوش مصنوعی در حوزه های نظامی، امنیت سایبری و دیپلماسی پیشگیرانه، توانسته است روند تصمیم گیری را تسریع کرده و کارآمدتر سازد. با این حال، کاربرد گسترده هوش مصنوعی چالشهای حقوقی و اخلاقی متعددی را به همراه داشته است. از جمله این چالش ها می توان به تعیین مسئولیت حقوقی در قبال اقدامات ناشی از تصمیمات الگوریتمی، تاثیر آن بر حاکمیت ملی، افزایش احتمال بروز تبعیض های الگوریتمی و همچنین خطرات ناشی از استفاده نادرست یا غیرقابل کنترل از این فناوری در مخاصمات مسلحانه اشاره کرد. علاوه بر این، عدم شفافیت در فرآیند تصمیم گیری هوش مصنوعی و وابستگی بیش از حد به آن می تواند موجب تضعیف اصول بنیادین حقوق بین الملل و کاهش نقش دولت ها و نهادهای بینالمللی در تامین نظم و امنیت شود. در مقاله حاضر از روش تحلیلی - توصیفی و استفاده از منابع کتابخانه ای استفاده شده است و با هدف ارائه چارچوبی جامع برای تنظیم و نظارت بر استفاده از هوش مصنوعی در امنیت بینالمللی، به بررسی کاربردهای این فناوری، چالش های حقوقی و اخلاقی آن و راهکارهای پیشنهادی جهت تضمین استفاده مسئولانه و پایدار از آن می پردازد. در این راستا، نقش اسناد بینالمللی، اصول حقوق بشری و مکانیسم های نظارتی برای کاهش مخاطرات و ارتقای کارآمدی نظام حقوقی بینالمللی در مواجهه با هوش مصنوعی، مورد تحلیل قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، امنیت بین المللی ، حقوق بینالملل ، مسئولیت حقوقی ، نظم و حاکمیت جهانی