اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی به شیوه بازی بر افزایش خلاقیت و افزایش خودپنداره ی مثبت در دانش آموزان دختر مقطع پنجم ابتدایی شهر شیراز

هدف پژوهش حاضر، اثر بخشی مهارت های اجتماعی به شیوه بازی بر افزایش خلاقیت و افزایش خودپنداره ی مثبت در دانش آموزان دختر مقطع پنجم ابتدایی شهر شیراز بود. طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با گروه کنترل و به روش تحلیل کواریانس چندمتغیره بود. جامعه ی پژوهش حاضر شامل تمامی دختران دانش آموز مقطع پنجم ابتدایی شهر شیراز بود که با روش نمونه گیری هدفمند، ۲۰ نفر انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش یا کنترل تخصیص یافتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خلاقیت عابدی (۱۳۷۲) و پرسشنامه ی خودپنداره پیرز – هریس (۱۹۶۹) هستند. برای گروه آزمایش، ۱۰ جلسه ی ۴۵ دقیقه ای هفتگی آموزش مهارت های اجتماع ی به شیوه بازی اجرا شد ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANCOVA) استفاده شد تحلیلهای آماری با استفاده از نرم افزار آماری ۲۷-SPSS انجام شد. نتایج MANCOVA نشان داد که مداخله ی به کار رفته باعث افزایش سطح خلاقیت و خودپنداره مثبت در دانش آموزان می شود

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماع ی به شیوه بازی ، خلاقیت ، خودپنداره مثبت ، دانش آموزان