مقایسه درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم با درمان شناختی-رفتاری: شباهت ها، تفاوت ها و کاربردهای بالینی

در سالهای اخیر، درمان شناختی-رفتاری و درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد با حرکات چشم به عنوان دو روش موثر در مدیریت اختلالات روانشناختی، به ویژه اختلال استرس پس از سانحه، اضطراب و افسردگی، مورد توجه قرار گرفته اند. این پژوهش با روش مروری تطبیقی انجام شده و هدف آن بررسی شباهت ها، تفاوت ها و کاربردهای بالینی این دو روش درمانی است. یافته ها نشان می دهد که هر دو روش موجب کاهش شدت هیجانات منفی و پردازش شناختی خاطرات آسیب زا می شوند، اما مکانیسم های متفاوتی دارند؛ درمان شناختی-رفتاری بر بازسازی شناختی، مواجهه درمانی و تغییر الگوهای فکری ناسازگار تاکید دارد، درحالی که درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد با حرکات چشم از تحریکات دوطرفه برای پردازش ناخودآگاه خاطرات استفاده می کند. همچنین، نتایج حاکی از آن است که درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد با حرکات چشم در مدت زمان کوتاه تری علائم مرتبط با تروما را کاهش می دهد، اما درمان شناختی-رفتاری به دلیل تمرکز بر اصلاح شناختی و آموزش مهارت های مقابله ای، تغییرات پایدارتری ایجاد می کند. از نظر کاربردهای بالینی، درمان شناختی-رفتاری برای اضطراب فراگیر، وسواس فکری-عملی و فوبیاهای اجتماعی مناسب تر است، درحالی که درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد با حرکات چشم برای بیمارانی که دچار خاطرات آسیب زا هستند، اثربخشی بیشتری دارد. در نتیجه، پژوهش های آینده با توجه به بررسی اثرات بلندمدت درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد با حرکات چشم و امکان ترکیب آن با سایر روش های درمانی بپردازند. یافته های این مطالعه می تواند به درمانگران در انتخاب رویکردهای موثرتر و متناسب با نیازهای بیماران کمک کند.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی-رفتاری ، درمان حساسیت زدایی و پردازش مجدد با حرکات چشم ، اختلال استرس پس از سانحه ، اضطراب