کودکان با نیازهای ویژه پیشگیری، تشخیص و درمان

کودکان با نیازهای ویژه به دلیل شرایط خاص جسمی، ذهنی و اجتماعی خود، نیازمند توجه ویژه در زمینه های پیشگیری، تشخیص و درمان هستند. هدف این پژوهش بررسی روش های موثر در شناسایی زودهنگام اختلالات، راهکارهای پیشگیری و شیوه های درمانی مناسب برای کودکان دارای نیازهای ویژه است. این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و با استفاده از روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دارای نیازهای ویژه در مقطع ابتدایی استان آذربایجان شرقی طی سال تحصیلی ۲۰۴۱-۳۰۴۱ است. نمونه پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده و شامل ۵۱ دانش آموز از پنج مدرسه منتخب می باشد. داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد ارزیابی نیازهای ویژه و مصاحبه نیمه ساختاریافته با والدین و معلمان گردآوری شده است. روایی ابزارها با روش محتوایی و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۰/۷۸=α) تایید شد. یافته های پژوهش نشان داد که مداخله زودهنگام، طراحی برنامه های آموزشی متناسب و حمایت های خانوادگی نقش مهمی در بهبود وضعیت این کودکان دارند. همچنین، استفاده از فناوری های نوین و آموزش های تلفیقی در مدارس می تواند تاثیر بسزایی در توسعه مهارت های شناختی و اجتماعی این دانش آموزان داشته باشد. نتایج این پژوهش بر اهمیت تشخیص زودهنگام و بهکارگیری شیوه های نوین در ارتقای کیفیت زندگی کودکان با نیازهای ویژه تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

کودکان با نیازهای ویژه ، تشخیص زودهنگام ، مداخله آموزشی ، فناوری های نوین ، آموزش تلفیقی