روش های تاثیرگذاری مربی بر اخلاق و مهارت های ارتباطی دانش آموزان

نقش مربی در فرایند رشد اخلاقی و توسعه مهارت های ارتباطی دانش آموزان از ابعاد بنیادین تعلیم و تربیت اسلامی و روان شناسی تربیتی به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف تبیین روش های موثر مربیان در ارتقاء فضیلت های اخلاقی و توانمندی های ارتباطی دانش آموزان، به رویکرد اسوه سازی رفتاری معلم، ایجاد ارتباط عاطفی و همدلانه و آموزش عملی مهارت ها توجه یافته است. یافته های پژوهش های داخلی و مبانی نظری اسلامی، نقش الگوی عملی بودن مربی را اساسی ترین عامل درونی سازی ارزش های اخلاقی دانش آموزان معرفی می کند، چنان که قرآن کریم نیز پیامبر را بهترین اسوه رفتاری می داند. همچنین، برقراری رابطه صمیمانه، امنیت روانی و احترام محور، بستر مناسبی برای رشد ظرفیت های اجتماعی و کنش های ارتباطی فراهم می سازد. مربی از طریق اجرای الگوهای عملی همچون بحث گروهی، ایفای نقش، روایت گری، ارائه بازخوردهای سازنده و مشارکت جویی در حل مسائل، می تواند زمینه تسهیل یادگیری اخلاقی و ارتقاء مهارت ارتباطی را فراهم آورد. تاکید بر دیدگاه تلفیقی منابع اسلامی و پژوهش های روان شناسی تربیتی داخلی، نشان دهنده لزوم نقش ترکیبی رفتار اخلاقی معلم، توجه به نیازهای فردی و اجتماعی، و آموزش قدم به قدم مهارت های ارتباطی متناسب با ویژگی های بومی و فرهنگی دانش آموزان است. در نهایت، برنامه ریزی هدفمند و تقویت ارتباط انسانی در مدرسه، اساس پرورش صحیح فضائل اخلاقی و ارتقاء قابلیت های تعامل اجتماعی دانش آموزان خواهد بود.واژگان کلیدی: اخلاق حرفه ای معلم، مهارت های ارتباطی، اسوه سازی رفتاری، روابط عاطفی مدرسه ای، آموزش عملی اخلاق،تربیت اسلامی .