بررسی اثرات برنامه های «آموزش مقاومت سایبری» برای کودکان در مدارس ابتدایی

با گسترش فناوری های دیجیتال و دسترسی روزافزون کودکان به اینترنت، اهمیت آموزش مقاومت سایبری به عنوان راهکاری پیشگیرانه در برابر تهدیدات فضای مجازی دوچندان شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات اجرای برنامه های آموزش مقاومت سایبری در مدارس ابتدایی ایران انجام شده است. در این راستا، از روش تحقیق ترکیبی بهره گیری شد؛ بدین صورت که در بخش کیفی، با معلمان، والدین و کارشناسان آموزش مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد و در بخش کمی، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، داده های مربوط به ۳۵۰ دانش آموز پایه های چهارم تا ششم در شهر تهران گردآوری شد. یافته ها نشان می دهد که اجرای برنامه های آموزش مقاومت سایبری به بهبود مهارت های تشخیص تهدید، افزایش اعتمادبه نفس دیجیتالی، و کاهش آسیب پذیری آنلاین کودکان منجر می شود. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که میزان اثربخشی این آموزش ها به متغیرهایی نظیر حمایت والدین، سطح سواد دیجیتالی معلمان، و تداوم برنامه های آموزشی بستگی دارد. در نهایت، بر اساس نتایج تحقیق، چارچوبی پیشنهادی برای طراحی برنامه های آموزشی موثر در حوزه مقاومت سایبری در مدارس ابتدایی ارائه شده است. این چارچوب بر اصول یادگیری تعاملی، مشارکت خانواده، و آموزش مبتنی بر سن تاکید دارد. پیشنهاد می شود وزارت آموزش و پرورش با همکاری نهادهای مرتبط، برنامه ای ملی برای آموزش مقاومت سایبری تدوین و اجرا کند تا امنیت دیجیتالی کودکان به عنوان یکی از حقوق بنیادین آنان تضمین شود.

کلیدواژه ها:

امنیت سایبری ، آموزش ابتدایی ، سواد دیجیتال ، مقاومت سایبری ، آموزش پیشگیرانه