نقش آموزش مهارت های پایداری روانی در مواجهه با فشارهای اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

پیشرفت فناوری، سبک های جدید زندگی و افزایش انتظارات اجتماعی و تحصیلی، موجب افزایش فشار روانی بر کودکان به ویژه در دوره ابتدایی شده است. این پژوهش با هدف بررسی نقش آموزش مهارت های پایداری روانی در کاهش فشارهای تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان ابتدایی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود که ۶۰ نفر از آنان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جای گزینی شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه آموزش مهارت های پایداری روانی دریافت کرد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استرس تحصیلی (فیشر و همکاران، ۲۰۰۰) و پرسشنامه فشار اجتماعی (نجاتی، ۱۳۹۸) بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های پایداری روانی باعث کاهش معنادار فشار تحصیلی و اجتماعی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (p<۰.۰۱). یافته ها نشان دهنده کارآمدی این آموزش در ارتقاء تاب آوری و سلامت روانی دانش آموزان است. پیشنهاد می شود برنامه های آموزش مهارت های روانی در مدارس ابتدایی نهادینه شود تا کودکان توانایی لازم برای مقابله با چالش های تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند.

کلیدواژه ها:

پایداری روانی ، فشار تحصیلی ، فشار اجتماعی ، دانش آموز ابتدایی ، آموزش مهارت