بررسی تاثیر هماهنگی حسابرس داخلی با حسابرس خارجی بر میزان تلاش حسابرس داخلی

هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیر هماهنگی میان حسابرس داخلی و حسابرس خارجی بر میزان تلاش حرفه ای حسابرسان داخلی در انجام آزمون های استدلالی در مواجهه با ریسک تقلب است. هماهنگی موثر میان حسابرسان داخلی و خارجی می تواند نقش مهمی در کاهش دوباره کاری، افزایش کارایی، شناسایی بهتر ریسک ها و بهبود تصمیم گیری حرفه ای داشته باشد. پژوهش حاضر با طراحی یک آزمایش عاملی 2×2، اثر دو متغیر «سطح ریسک تقلب» (زیاد / کم) و «سطح هماهنگی» (زیاد / کم) را بر تصمیم حسابرس داخلی در میزان زمان اختصاص یافته به آزمون های استدلالی مورد بررسی قرار می دهد. داده ها از طریق پرسشنامه های سناریو محور، از جامعه ای متشکل از حسابرسان داخلی فعال در بازه زمانی سال های 1396 تا 1403 جمع آوری شد. یافته ها حاکی از آن است که در شرایط ریسک بالا، حسابرسان داخلی زمان بیشتری برای آزمون ها اختصاص می دهند و این واکنش در صورت وجود هماهنگی بیشتر با حسابرس خارجی به طور قابل توجهی تقویت می شود. همچنین اثر تعاملی این دو متغیر نیز از نظر آماری معنادار بود. نتایج تحقیق می تواند برای مدیران مالی، کمیته های حسابرسی، و حسابرسان به عنوان ابزاری برای تقویت تعاملات بین واحدی و ارتقای کیفیت حسابرسی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

حسابرس خارجی ، حسابرسی داخلی ، ریسک تقلب ، هماهنگی