تحلیل نقش آموزش های زیست محیطی در شکل گیری رفتارهای مسئولانه در دانش آموزان ابتدایی

امروزه بحران های زیست محیطی به یکی از مهم ترین دغدغه های جهانی تبدیل شده اند و آموزش های زیست محیطی به عنوان ابزاری کلیدی برای مقابله با این بحران ها شناخته می شوند. در این پژوهش، نقش آموزش های زیست محیطی در شکل گیری رفتارهای مسئولانه در میان دانش آموزان دوره ابتدایی بررسی شده است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ می باشد که از میان آن ها ۳۸۴ نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بر پایه مدل رفتار محیط زیستی هانگر فورد و ولپ (۱۹۸۰) بود که روایی آن از طریق نظر خبرگان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۰.۸۷) تایید شد. یافته ها نشان داد که بین میزان آموزش های زیست محیطی دریافت شده و سطح رفتارهای مسئولانه دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که مولفه های دانش زیست محیطی، نگرش زیست محیطی و مهارت های مشارکتی پیش بینی کننده های معناداری برای رفتار مسئولانه زیست محیطی هستند. این نتایج بر ضرورت گنجاندن برنامه های آموزش محیط زیست در ساختار درسی رسمی مدارس ابتدایی تاکید دارد و نشان می دهد که چنین آموزش هایی می توانند در ارتقاء آگاهی، تغییر نگرش و در نهایت اصلاح رفتارهای محیط زیستی نسل آینده نقش موثری ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش زیست محیطی ، رفتار مسئولانه ، دانش آموز ابتدایی ، نگرش زیست محیطی ، مهارت مشارکتی