تاثیر آموزش مهارت های تاب آوری روانی بر کاهش اضطراب دانش آموزان ابتدایی

اضطراب یکی از شایع ترین اختلالات روان شناختی در کودکان و به ویژه دانش آموزان دوره ابتدایی است که می تواند بر عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و سلامت روان آنان تاثیر منفی بگذارد. تاب آوری روانی به عنوان توانایی فرد در مواجهه با فشارها و بحران های زندگی شناخته می شود که می تواند به کاهش اضطراب کمک کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های تاب آوری روانی بر کاهش اضطراب دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. نمونه شامل ۶۰ دانش آموز پایه چهارم ابتدایی از مدارس شهر تهران بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (آموزش تاب آوری) و کنترل تقسیم شدند. آموزش مهارت های تاب آوری شامل ۸ جلسه آموزشی بود که بر مبنای مدل های معتبر روانشناسی تاب آوری طراحی شده بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس (SCAS) جمع آوری و با استفاده از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های تاب آوری روانی به طور معناداری موجب کاهش اضطراب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (p < ۰.۰۱). این یافته ها نشان دهنده اهمیت آموزش تاب آوری به عنوان یک مداخله روان شناختی موثر در کاهش اضطراب دانش آموزان است. بنابراین، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی تاب آوری به صورت منظم در مدارس ابتدایی اجرا شود تا سلامت روان کودکان تقویت شود و عملکرد تحصیلی آنان بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری روانی ، اضطراب ، آموزش مهارت ، دانش آموزان ابتدایی ، سلامت روان