بررسی تاثیر یادگیری اجتماعی-عاطفی بر پیشرفت تحصیلی کودکان ابتدایی

یادگیری اجتماعی-عاطفی به عنوان یکی از مولفه های کلیدی توسعه فردی و اجتماعی کودکان، نقش مهمی در بهبود عملکرد تحصیلی آنان ایفا می کند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر برنامه های یادگیری اجتماعی-عاطفی بر پیشرفت تحصیلی کودکان دوره ابتدایی است. این مطالعه به روش کمی و با استفاده از نمونه ای شامل ۲۰۰ دانش آموز کلاس های سوم تا پنجم ابتدایی در مدارس شهر تهران انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد یادگیری اجتماعی-عاطفی و سوابق تحصیلی دانش آموزان بود. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی، از جمله آزمون همبستگی و رگرسیون تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین میزان یادگیری اجتماعی-عاطفی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (احمدی، ۱۳۹۹؛ ژانگ و همکاران، ۲۰۲۱). همچنین، ابعاد مختلف یادگیری اجتماعی-عاطفی مانند خودآگاهی، خودمدیریتی، مهارت های اجتماعی و تصمیم گیری مسئولانه به طور مستقل بر موفقیت تحصیلی تاثیرگذار بودند (کاظمی، ۱۴۰۰). یافته ها حاکی از این است که اجرای برنامه های آموزشی با محوریت تقویت مهارت های اجتماعی-عاطفی می تواند به بهبود یادگیری و عملکرد دانش آموزان کمک شایانی کند. در پایان، پیشنهادهایی برای معلمان، مدیران مدارس و سیاستگذاران آموزشی جهت به کارگیری موثر یادگیری اجتماعی-عاطفی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

یادگیری اجتماعی-عاطفی ، پیشرفت تحصیلی ، کودکان ابتدایی ، مهارت های اجتماعی ، خودمدیریتی