ارزیابی اثرات آموزش مهارت های زندگی بر پیشگیری از رفتارهای پرخطر در دانش آموزان ابتدایی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر پیشگیری از بروز رفتارهای پرخطر در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی است. در سال های اخیر، با افزایش نگرانی ها در خصوص رفتارهای پرخطر در بین کودکان و نوجوانان، آموزش مهارت های زندگی به عنوان روشی موثر برای پیشگیری از این رفتارها مورد توجه محققان و متخصصان تعلیم و تربیت قرار گرفته است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر و پسر پایه ششم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ تشکیل داده اند. نمونه گیری به روش خوشه ای چندمرحله ای انجام و تعداد ۶۰ دانش آموز به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه رفتارهای پرخطر نوجوانان (YRBS) بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفته است. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه آموزش مهارت های زندگی شامل خودآگاهی، تصمیم گیری، حل مسئله، ارتباط موثر، مقابله با استرس و هیجان، آموزش دیدند. یافته های آماری با استفاده از آزمون کوواریانس تحلیل شد و نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی به طور معناداری موجب کاهش رفتارهای پرخطر در دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است (p<۰.۰۱). این نتایج نشانگر کارایی آموزش مهارت های زندگی در سنین پایین برای پیشگیری از انحرافات رفتاری و افزایش سلامت روان کودکان است. بر این اساس، پیشنهاد می شود آموزش مهارت های زندگی به عنوان بخشی از برنامه درسی رسمی مدارس ابتدایی گنجانده شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، رفتارهای پرخطر ، پیشگیری ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش