بررسی رابطه بین یادگیری ترکیبی و پیشرفت درسی

در دهه های اخیر، تحول در فناوری های آموزشی منجر به ظهور رویکردهای نوینی مانند یادگیری ترکیبی شده است که ترکیبی از آموزش حضوری و الکترونیکی را ارائه می دهد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین یادگیری ترکیبی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شده است. روش تحقیق به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه هشتم مدارس هوشمند شهر بروجرد در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بوده و نمونه ای به حجم ۳۷۹ نفر به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس و نتایج کارنامه تحصیلی دانش آموزان بوده است. یافته ها نشان داد که آموزش ترکیبی تاثیر مثبتی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد و در مقایسه با روش های سنتی و الکترونیکی، اثربخشی بیشتری در بهبود عملکرد تحصیلی دارد (کلهری، ۱۴۰۱). همچنین، نتایج پژوهش های مشابه نشان می دهد که یادگیری ترکیبی می تواند با افزایش تعاملات آموزشی و بهره گیری از فناوری های نوین، به بهبود کیفیت یادگیری و افزایش انگیزش دانش آموزان منجر شود (درانی و همکاران، ۱۴۰۲؛ طالبی و همکاران، ۱۴۰۲). بر این اساس، می توان نتیجه گرفت که به کارگیری رویکرد یادگیری ترکیبی در نظام های آموزشی می تواند به عنوان راهکاری موثر در ارتقاء پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، پیشرفت تحصیلی ، انگیزش پیشرفت ، آموزش الکترونیکی ، مدارس هوشمند