تاثیر طلاق والدین بر سلامت روانی کودکان دبستانی

طلاق والدین یکی از رویدادهای بحرانی زندگی است که می تواند پیامدهای جدی و بلندمدتی بر سلامت روانی کودکان به ویژه در سنین دبستان داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر طلاق والدین بر سلامت روانی کودکان دبستانی انجام شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و به صورت پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل دانش آموزان دبستانی (پایه اول تا ششم) شهر تهران است که والدین آن ها از یکدیگر جدا شده اند. نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای و با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر تعیین شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه سلامت روانی GHQ-۲۸ و مصاحبه نیمه ساختاریافته با معلمان و والدین بوده است. یافته ها نشان داد که کودکان طلاق در مقایسه با همسالان خود که در خانواده های با والدین مشترک زندگی می کنند، میزان بیشتری از علائم اضطراب، افسردگی، مشکلات رفتاری و اختلال در روابط اجتماعی را تجربه می کنند. همچنین، متغیرهایی چون جنسیت کودک، سن وقوع طلاق، میزان تعارض میان والدین و سطح حمایت اجتماعی در تعدیل اثرات روانی طلاق نقش معناداری دارند. نتایج این مطالعه حاکی از ضرورت طراحی مداخلات روان شناختی، آموزشی و حمایتی برای کودکان درگیر در فرآیند طلاق و خانواده های آن ها است. پیشنهاد می شود که سیاست گذاران آموزشی و نهادهای حمایتی با استفاده از نتایج این پژوهش به تدوین برنامه های مبتنی بر شواهد برای کاهش آسیب های روانی کودکان درگیر طلاق اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

طلاق والدین ، سلامت روانی ، کودکان دبستانی ، اضطراب ، افسردگی