تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش رفتارهای پرخطر در مدارس

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش رفتارهای پرخطر در مدارس دوره متوسطه دوم انجام شد. جامعه آماری شامل ۴۰۰ دانش آموز (۲۰۰ دختر و ۲۰۰ پسر) از چهار مدرسه منتخب شهر تهران بود. روش تحقیق از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رفتارهای پرخطر نوجوانان و پرسشنامه استاندارد مهارت های زندگی بود که پایایی آن ها به ترتیب با آلفای کرونباخ ۰/۸۹ و ۰/۹۲ تایید شد. گروه آزمایش طی ده جلسه ۹۰ دقیقه ای زیر نظر روان شناس مدرسه مهارت هایی نظیر تصمیم گیری، حل مسئله، مدیریت هیجان، ارتباط موثر و نه گفتن را فراگرفتند. تحلیل داده ها با آزمون های تی مستقل و کواریانس چندمتغیره انجام شد. نتایج نشان داد گروهی که آموزش مهارت های زندگی دیدند، عملکرد معناداری در کاهش رفتارهای پرخطر نسبت به گروه کنترل داشتند (F(۱,۳۹۶)=۳۲.۴۵, p<۰.۰۰۱) (موسوی و همکاران، ۱۴۰۱) بیشترین تاثیر آموزش در مهارت های تصمیم گیری و نه گفتن مشاهده شد (Zarei et al., ۲۰۱۷). همچنین میانگین رفتارهای پرخطر در دختران نسبت به پسران کاهش چشمگیری یافت (p<۰.۰۵) (چراغیان، ۱۴۰۳) این نتایج با یافته های پژوهش های پیشین همسوست (Nasheeda et al., ۲۰۱۹; WHO, ۱۹۹۴). با توجه به اهمیت پیشگیری از آسیب های اجتماعی در مدارس، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی مهارت های زندگی به عنوان واحد درسی مستقل در نظام آموزشی گنجانده شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، رفتارهای پرخطر ، پیشگیری ، دانش آموزان ، آموزش