مروری نظام مند بر تاثیر مالی سازی بر سودآوری بلندمدت: تلفیقی از دیدگاه مالی و حسابداری

در دهه های اخیر، روند فزاینده مالی سازی به عنوان یکی از تحولات بنیادین در ساختار اقتصادی بنگاه ها، تاثیرات عمیقی بر الگوهای سودآوری شرکت ها گذاشته است. مالی سازی به معنای افزایش وابستگی شرکت ها به درآمدهای مالی و فعالیت های غیرمولد، موجب نگرانی هایی نسبت به کیفیت و پایداری سود در افق بلندمدت شده است. مقاله حاضر با هدف بررسی نظام مند آثار مالی سازی بر سودآوری بلندمدت شرکت ها، به مرور ساختارمند ۵۴ مقاله معتبر داخلی و خارجی طی بازه ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ پرداخته است. در این مطالعه، ضمن استفاده از روش مرور نظام مند، مقالات بر اساس نوع تاثیر (مثبت، منفی، یا وابسته به زمینه) طبقه بندی و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اغلب مطالعات، مالی سازی را عاملی تضعیف کننده سودآوری پایدار ارزیابی کرده اند. این اثر عمدتا از طریق کاهش سرمایه گذاری مولد، افزایش مدیریت سود، و تضعیف کیفیت گزارشگری بروز می یابد. در عین حال، نقش متغیرهایی چون ساختار مالکیت، کیفیت افشا و نوع صنعت به عنوان تعدیل گرهای مهم در این رابطه شناسایی شد. ارزش این پژوهش در ارائه یک چارچوب مفهومی تلفیقی از دیدگاه های مالی و حسابداری است که از طریق آن می توان ارتباط میان مالی سازی، سیاست های افشا، ساختارهای حاکمیت شرکتی و کیفیت سود را تحلیل کرد. پیشنهاد می شود پژوهش های آتی به طور ویژه به نقش محافظه کاری، ویژگی های هیئت مدیره و سیاست های اقتصاد کالن در این رابطه بپردازند.

کلیدواژه ها:

مالی سازی ، سودآوری شرکت ها ، دارایی های مالی ، سرمایه گذاری غیرمولد ، گزارشگری مالی