اثربخشی رویکرد شناختی رفتاری بر سلامت روان و خودنظم جویی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رویکرد شناختی رفتاری بر سلامت روان و خودنظم جویی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان اسفراین سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای نیمه آزمایشی با گروه کنترل و طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان اسفراین طی سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ که طبق اعلام آموزش و پرورش تعداد آنها ۱۶۷۲ نفر می باشد. تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان که پایین ترین نمره سلامت روان و خودنظم جویی را داشتند به روش نمونه گیری در دسترس وارد پژوهش شدند و سپس نمونه آماری در دو گروه آزمایش و گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. پس از تعیین گروه های مورد نظر، پیش آزمون از هر دو گروه گرفته شد. سپس گروه آزمایش، آموزش شناختی رفتاری بر اساس مدل بک را طی ۸ جلسه (هفته ای دو جلسه)، دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند. بعد از اتمام برنامه، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) و خودنظم جویی پینتریچ و دی گروت (۱۹۹۰)، بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره) با کمک نرم افزار SPSS ویرایش ۲۴ تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش شناختی-رفتاری بر سلامت روان و مولفه های آن در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان اسفراین تاثیر معناداری داشته است (p<۰.۰۵) اما بر خودنظم جویی گروه آزمایش تاثیر معناداری نداشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش شناختی-رفتاری ، سلامت روان ، خودنظم جویی