بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر رفتار نوآوری کاری با توجه به متغیر میانجی اشتراک گذاری دانش در کارکنان بیمارستان رازی اهواز

نیروی انسانی مهمترین سرمایه هر سازمانی می باشد و اگر این نیرو مجهز به ویژگیهایی مثبت مانند رفتار نوآورانه کاری، باشد می تواند اثرگذاری بالایی بر فعالیتهای سازمان داشته باشد. با توجه به نقش بسزایی که رفتار نوآورانه کاری در سازمانها می تواند داشته باشد، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر رفتار نوآوری کاری با توجه به متغیر میانجی اشتراک گذاری دانش در کارکنان بیمارستان رازی اهواز پرداخته است. پژوهش از نوع کاربردی بوده که از روشهای توصیفی-همبستگی برای تحلیل آماری و از روش معادلات ساختاری برای اظهار نظر درباره فرضیه های پژوهش استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان بیمارستان رازی اهواز تشکیل داده که با استفاده از فرمول کوکران نمونه نهایی تعیین و در نهایت ۹۱ پرسشنامه تکمیل شده در سال ۱۴۰۳ گردآوری شد. برای اندازه گیری رفتار نوآورانه کارکنان از پرسشنامه استاندارد هولمن و همکاران (۲۰۱۲)، عدالت سازمانی با پرسشنامه استاندارد نیهوف و مورمن (۱۹۹۳) و اشتراک گذاری دانش به واسطه پرسشنامه استاندارد طراحی شده توسط اوارد و همکاران (۲۰۰۷) صورت پذیرفته است. یافته های پژوهش نشان داد که عدالت سازمانی بر رفتار کاری نوآوری با توجه به متغیر میانجی اشتراک گذاری دانش تاثیر دارد. همچنین آزمون فرضیه های فرعی بیانگر این بوده است که عدالت توزیعی بر رفتار نوآوری کاری تاثیر دارد، همچنین عدالت رویه ای بر رفتار نوآوری کاری تاثیر دارد و عدالت مراوده ای بر رفتار نوآوری کاری تاثیر دارد. در نهایت نتایج نشان داد که اشتراک گذاری دانش بر رفتار نوآوری کاری تاثیر دارد. این یافته ها حاکی از آن است که کارکنان در شرایطی که عدالت سازمانی و اشتراک گذاری دانش در سازمان ها در سطح بالایی قرار دارد، رفتار نوآورانه بیشتری از خود نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

رفتار نوآورانه کاری ، تسهیم دانش ، عدالت سازمانی