بررسی کارآمدی رویکرد یادگیری ترکیبی در ارتقای کیفیت آموزش و موفقیت تحصیلی دانش آموزان

در دهه های اخیر، نظام های آموزشی در سراسر جهان با چالش هایی چون افت کیفیت یادگیری، کاهش انگیزه دانش آموزان، و ناکارآمدی شیوه های سنتی آموزش مواجه شده اند. در این میان، یادگیری ترکیبی (Blended Learning) به عنوان یک رویکرد نوین و اثربخش، توجه پژوهشگران و سیاست گذاران آموزشی را به خود جلب کرده است. این روش، با ترکیب عناصر آموزش حضوری و مجازی، بستر مناسبی را برای یادگیری فعال، تعاملی و شخصی سازی شده فراهم می کند. هدف این مقاله مروری، بررسی شواهد و مطالعات انجام شده در زمینه کارآمدی یادگیری ترکیبی در ارتقای کیفیت فرآیند آموزشی و تاثیر آن بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان است.در این پژوهش، با مرور نظام مند منابع علمی داخلی و بین المللی، جنبه های مختلف یادگیری ترکیبی شامل زیرساخت های فناوری، نقش معلم، میزان مشارکت دانش آموزان، و شیوه های ارزشیابی مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که یادگیری ترکیبی موجب افزایش مشارکت فعال یادگیرندگان، بهبود مهارت های تفکر انتقادی، ارتقای کیفیت تعامل میان معلم و دانش آموز و افزایش سطح رضایت و انگیزش در محیط های یادگیری می شود. همچنین این رویکرد در بهبود نتایج تحصیلی، به ویژه در میان دانش آموزان با سبک های یادگیری متفاوت و نیازهای خاص آموزشی، تاثیر مثبت قابل توجهی دارد.در پایان، با توجه به رشد سریع فناوری های آموزشی و نیاز به تحول در شیوه های تدریس، استفاده هوشمندانه از یادگیری ترکیبی می تواند به عنوان یک راهکار پایدار برای ارتقای کیفیت آموزش و دستیابی به عدالت آموزشی در مدارس مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، کیفیت آموزش ، موفقیت تحصیلی ، آموزش نوین ، آموزش مجازی ، مشارکت فعال ، تفکر انتقادی ، عدالت آموزشی