ارزیابی اثربخشی آموزش موسیقی درمانی در کاهش اضطراب دانش آموزان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی اثربخشی آموزش موسیقی درمانی در کاهش اضطراب دانش آموزان دوره ابتدایی است. اضطراب یکی از شایع ترین اختلالات روانی در میان کودکان و نوجوانان است که می تواند بر عملکرد تحصیلی، تعاملات اجتماعی و سلامت روانی آنان تاثیر منفی بگذارد. موسیقی درمانی به عنوان یکی از روش های مداخله ای هنردرمانگرایانه، در سال های اخیر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در این مطالعه، با استفاده از روش نیمه آزمایشی با گروه کنترل و پیش آزمون-پس آزمون، تعداد ۶۰ دانش آموز (۳۰ نفر گروه آزمایش و ۳۰ نفر گروه کنترل) از بین دانش آموزان پایه چهارم و پنجم دبستان های شهر تهران به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه اضطراب کودکان اسپنس (SCAS) بود که قبل و بعد از اجرای جلسات موسیقی درمانی به هر دو گروه ارائه شد. جلسات موسیقی درمانی شامل ده جلسه ۴۵ دقیقه ای به صورت گروهی برگزار شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) نشان داد که بین میانگین نمرات اضطراب در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). نتایج حاکی از آن است که موسیقی درمانی به طور معناداری موجب کاهش اضطراب در دانش آموزان ابتدایی شده است. یافته ها با پژوهش های پیشین در این حوزه همسو بوده و تاییدکننده نقش مثبت موسیقی درمانی در بهبود سلامت روانی کودکان است. بر اساس نتایج به دست آمده، توصیه می شود که موسیقی درمانی به عنوان بخشی از برنامه های روانشناختی و مشاوره ای مدارس ابتدایی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، اضطراب ، دانش آموزان ابتدایی ، سلامت روان ، مداخله روانشناختی