بررسی رابطه بین تنظیم هیجانی و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تنظیم هیجانی و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دوره ابتدایی است. تنظیم هیجانی به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های روان شناختی نقش موثری در موفقیت تحصیلی ایفا می کند. در این پژوهش، به منظور بررسی این رابطه، از روش توصیفی-همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه های چهارم تا ششم ابتدایی در شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بوده و نمونه ای به حجم ۳۰۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه تنظیم هیجانی گروس و جان (۲۰۰۳) و معدل نهایی دانش آموزان به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی بوده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین تنظیم هیجانی و عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که مولفه های تنظیم هیجانی، از جمله ارزیابی مجدد شناختی، توان پیش بینی عملکرد تحصیلی را دارند. یافته ها با تاکید بر نقش میانجی گری تنظیم هیجانی، اهمیت آموزش مهارت های هیجانی در مدارس ابتدایی را مورد تاکید قرار می دهند. همچنین نتایج نشان داد دانش آموزانی که از راهبردهای سازگارانه تنظیم هیجان استفاده می کنند، عملکرد تحصیلی بهتری نسبت به همسالان خود دارند. بر این اساس، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی با هدف تقویت تنظیم هیجانی در برنامه های درسی گنجانده شود تا زمینه رشد همه جانبه دانش آموزان فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجانی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، راهبردهای شناختی ، مهارت های هیجانی