تحلیل تاثیر تدریس مفاهیم اخلاقی بر نگرش های اجتماعی دانش آموزان

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر تدریس مفاهیم اخلاقی بر نگرش های اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه است. در جوامع امروز، پرورش شهروندانی با اخلاق و دارای نگرش های اجتماعی مثبت، از وظایف اصلی نظام های آموزشی به شمار می رود. با توجه به اهمیت نهادینه سازی مفاهیم اخلاقی در ذهن نوجوانان، این تحقیق با روش ترکیبی (کمی و کیفی) انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان متوسطه دوم شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، ۳۶۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته نگرش های اجتماعی و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. یافته ها نشان داد که تدریس منظم مفاهیم اخلاقی همچون صداقت، مسئولیت پذیری، عدالت و احترام به دیگران، موجب بهبود نگرش های اجتماعی دانش آموزان در ابعاد همدلی، مشارکت اجتماعی و پذیرش تفاوت ها می شود. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) انجام گرفت و نتایج معناداری در سطح ۰.۰۵ مشاهده شد. همچنین تحلیل کیفی مصاحبه ها نیز حاکی از آن بود که دانش آموزان پس از تجربه آموزش اخلاقی، رفتارهای همدلانه تری از خود نشان دادند. این یافته ها بر اهمیت گنجاندن آموزش اخلاق در برنامه های درسی تاکید دارند. در نتیجه گیری، تاکید می شود که نظام آموزشی باید بیش از پیش به آموزش مفاهیم اخلاقی توجه کند تا نسل آینده با نگرش های اجتماعی مثبت و مسئولانه تربیت شوند.

کلیدواژه ها:

آموزش اخلاق ، نگرش اجتماعی ، دانش آموزان ، مسئولیت پذیری ، همدلی