نقش تجربه های آموزشی خارج از مدرسه در رشد تحصیلی کودکان

تجربه های آموزشی خارج از مدرسه به عنوان یکی از مولفه های مهم در نظام یادگیری نوین شناخته می شوند که می توانند نقش بسزایی در رشد تحصیلی کودکان ایفا کنند. این مقاله با هدف بررسی تاثیر این نوع تجارب، شامل بازدیدهای میدانی، فعالیت های فرهنگی و هنری، آموزش های غیررسمی و تجربه های تعاملی در محیط های غیرآموزشی مانند موزه ها، پارک ها و کتابخانه ها، بر رشد تحصیلی کودکان تدوین شده است. روش پژوهش از نوع ترکیبی (کمی-کیفی) و با استفاده از پرسش نامه و مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان دوره ابتدایی در شهر تهران و معلمان آن ها بوده اند و نمونه گیری به صورت هدفمند و تصادفی خوشه ای انجام شده است. یافته ها نشان می دهند که تجربه های آموزشی خارج از مدرسه می توانند انگیزش یادگیری، علاقه به مطالعه، مهارت های اجتماعی و درک مفاهیم بین رشته ای را افزایش دهند. در بخش کیفی، معلمان تاکید داشتند که چنین فعالیت هایی مکمل برنامه درسی رسمی هستند و فرصت هایی برای یادگیری تجربی فراهم می آورند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش تحلیل مضمون صورت گرفت. نتایج نشان داد که مشارکت مستمر دانش آموزان در فعالیت های یادگیری خارج از مدرسه با بهبود عملکرد درسی آن ها در دروس علوم، ریاضی و زبان ارتباط معنی دار دارد (علوی، ۱۳۹۹؛ هورنبی، ۲۰۱۸). بر این اساس، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی چارچوبی منسجم برای تلفیق این تجارب با آموزش رسمی تدوین کنند. این مقاله با ارائه شواهد نظری و تجربی، تاکید می کند که یادگیری فراتر از کلاس درس، نقشی کلیدی در تربیت همه جانبه کودکان ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری تجربی ، رشد تحصیلی ، آموزش غیررسمی ، کودکان ، فعالیت های فوق برنامه