نقش آموزش تکنیک های شناختی طرحواره درمانی در ارتقای خودافشایی دانش آموزان: رویکردی نظری و کاربردی

در سال های اخیر، توجه به سلامت روان نوجوانان در نظام آموزشی، به یکی از اولویت های مهم روان شناسی تحولی و مدرسه محور تبدیل شده است. یکی از توانایی های بنیادین در این دوره، مهارت «خودافشایی» است که نقش مهمی در شکل گیری روابط موثر، توسعه هویت سالم و افزایش تاب آوری هیجانی ایفا می کند. در مقابل، بسیاری از نوجوانان به دلیل طرحواره های ناسازگار شکل گرفته در کودکی، از بیان افکار، احساسات و نیازهای خود بازمی مانند. طرحواره درمانی، به عنوان رویکردی تلفیقی در روان درمانی شناختی، با تمرکز بر بازسازی طرحواره های اولیه و آموزش تکنیک های شناختی ساختارمند، ظرفیت بالقوه ای برای تقویت خودافشایی فراهم می کند. هدف این مقاله، بررسی تحلیلی پژوهش های داخلی و بین المللی در زمینه اثربخشی آموزش تکنیک های شناختی طرحواره درمانی بر افزایش خودافشایی دانش آموزان پسر دوره متوسطه است. مشخص شد که طرحواره درمانی می تواند با فعال سازی ذهنیت سالم، کاهش تحریف های شناختی و افزایش ادراک همدلانه، زمینه بروز خودافشایی را در نوجوانان فراهم سازد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، خودافشایی ، تکنیک های شناختی ، دانش آموزان پسر ، نوجوانی.