مروری بر چارچوب های حقوق بین الملل برای حمایت از اختراعات و آثار خلق شده توسط هوش مصنوعی

هوش مصنوعی به عنوان یک فناوری نوین در تولید آثار فکری و اختراعات، چالش های قابل توجهی را در حوزه حقوق مالکیت فکری و قوانین مربوط به حمایت از آثار هنری و علمی ایجاد کرده است. این مقاله به بررسی چارچوب های حقوق بین الملل در زمینه حمایت از اختراعات و آثار خلق شده توسط هوش مصنوعی پرداخته و تلاش می کند تا راهکارهایی برای حل چالش های موجود در این حوزه ارائه دهد. با مروری بر اسناد بین المللی معتبر نظیر کنوانسیون برن، معاهده تریپس و موافقت نامه های وایپو، این مقاله نشان می دهد که قوانین موجود عمدتا به خلاقیت انسان تاکید دارند و اغلب در برابر تولیدات مستقل هوش مصنوعی ناتوان هستند. همچنین، مسائلی چون تزلزل در مفهوم 'مولف' و 'مخترع'، پیچیدگی های حقوقی در تعیین مالکیت و تضادهای اخلاقی ناشی از استفاده از داده های انسانی برای آموزش هوش مصنوعی از جمله چالش های برجسته این عرصه به شمار می روند. در پاسخ به این مشکلات، پیشنهادهایی از جمله بازنگری در اسناد حقوقی بین المللی، ایجاد نهادهای قانونی نوین برای حمایت از تولیدات هوش مصنوعی و رعایت اصول اخلاقی در استفاده از داده ها ارائه می شود. این مقاله در نهایت بر لزوم ایجاد یک رویکرد حقوقی جامع و پویا تاکید دارد که بتواند از یک سو از نوآوری های هوش مصنوعی حمایت کند و از سوی دیگر، حقوق خالقان انسانی را در فرآیندهای تولید و بهره برداری از آثار هوش مصنوعی حفظ نماید.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مالکیت فکری ، حقوق بین الملل ، کنوانسیون برن