نقش کمال گرایی والدین در پیشرفت تحصیلی فرزندان

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از موضوعات مهم در نظام های آموزشی به شمار می آید و عوامل متعددی در آن نقش دارند. یکی از این عوامل، کمال گرایی والدین است که می تواند به شیوه های گوناگون بر عملکرد تحصیلی فرزندان تاثیر بگذارد. هدف از این مقاله بررسی ابعاد مختلف کمال گرایی والدین و پیامدهای آن بر پیشرفت تحصیلی فرزندان می پردازد. پژوهش حاضر به روش کتابخانه ای و به شیوه ی توصیفی-تحلیلی و با استناد از مجلات و مقالات معتبر نگاشته شده است. یافته ها نشان می دهد کمال گرایی سازگارانه والدین، در صورت همراهی با حمایت عاطفی و واقع بینی، می تواند انگیزه بخش و موجب بهبود عملکرد تحصیلی شود. در مقابل، کمال گرایی ناسازگارانه، که همراه با انتظارات غیرواقع بینانه و فشار بیش از حد است، زمینه ساز اضطراب، کاهش عزت نفس و افت تحصیلی در فرزندان می شود. بر اساس مرور پیشینه ی پژوهش ها، تاکید بر فرآیند یادگیری، پذیرش شکست و حمایت بی قید و شرط والدین از مهم ترین راهکارهای کاهش آسیب های احتمالی ناشی از کمال گرایی افراطی عنوان شده است. در نهایت، مقاله بر لزوم آگاهی بخشی به والدین در زمینه شیوه های صحیح فرزندپروری تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی والدین ، پیشرفت تحصیلی ، کمال گرایی سازگارانه ، کمال گرایی ناسازگارانه ، حمایت عاطفی