بررسی تاثیر شیوه های فرزندپروری والدین با کم رویی فرزندان

کم رویی یکی از مشکلات رایج در دوران کودکی و نوجوانی است که می تواند مانعی جدی در مسیر رشد اجتماعی، تحصیلی و شخصیتی فرد ایجاد کند. از میان عوامل مختلف موثر بر کم رویی، شیوه های فرزندپروری والدین نقش کلیدی و تعیین کننده ای دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر انواع سبک های فرزندپروری – شامل مستبدانه، مقتدرانه، سهل گیرانه و بی تفاوت – بر میزان کم رویی فرزندان تدوین شده است. یافته های نظری و تجربی نشان می دهد که سبک مقتدرانه، به دلیل ترکیب نظارت منطقی و محبت آمیز، منجر به رشد اعتماد به نفس و تعامل اجتماعی سالم در کودکان می شود و احتمال بروز کم رویی را کاهش می دهد. در مقابل، سبک های مستبدانه، سهل گیرانه و به ویژه بی تفاوت، با ضعف در ارتباط عاطفی، کنترل نامناسب و نبود امنیت روانی، زمینه ساز افزایش اضطراب اجتماعی و کم رویی در کودکان هستند. پژوهش حاضر به روش کتابخانه ای و به شیوه توصیفی-تحلیلی و با استناد از مجلات و مقالات معتبر و مرتبط با این پژوهش نگاشته شده است. هدف از نگارش این پژوهش کنکاش و بررسی تاثیر شیوه های فرزندپروری والدین بر کم رویی فرزندان می باشد. نتایج این مقاله بر اهمیت آموزش والدین و اتخاذ شیوه های تربیتی موثر در پیشگیری از اختلالات هیجانی مانند کم رویی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

شیوه های فرزندپروری ، والدین ، کم رویی ، فرزندان