مطالعه تطبیقی روش های مختلف بازی درمانی: سینی شن، عروسک گردانی و هنر درمانی

بازی درمانی یکی از موثرترین روش ها برای درمان اختلالات روان شناختی کودکان است که به ویژه در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این مقاله به بررسی و مقایسه تطبیقی سه رویکرد برجسته بازی درمانی، شامل سینی شن، عروسک گردانی و هنردرمانی می پردازد. هدف اصلی این مطالعه، تحلیل مبانی نظری، مکانیزم های درمانی، گروه هدف، کاربردهای درمانی، مزایا و محدودیت های این سه روش است. این مقاله به شیوه مروری-تحلیلی و با استفاده از منابع معتبر علمی داخلی و خارجی، به مقایسه این روش ها در ابعاد مختلف پرداخته و یافته ها را در چهار محور اصلی دسته بندی کرده است: مبانی نظری و مکانیزم درمانی، گروه هدف و اثربخشی، مزایا و محدودیت ها، و ملاحظات فرهنگی و اجرایی در ایران. نتایج نشان داد که سینی شن بیشتر به درمان اختلالات عمیق روانی و آسیب های غیرکلامی اختصاص دارد و در این زمینه به ویژه در درمان اختلالات PTSD و اضطراب کارآمد است. عروسک گردانی نیز در تقویت مهارت های اجتماعی و کاهش اضطراب های رفتاری کودک موثر است و از انعطاف پذیری بالایی برخوردار است. هنردرمانی، به ویژه در کودکانی با اختلالات رشد و تنظیم هیجانات، نتایج مطلوبی به دنبال داشته است. علاوه بر این، انتخاب مناسب روش بازی درمانی بستگی به ویژگی های فردی کودک، نوع اختلال، و منابع درمانگر دارد. در نهایت، این مطالعه به محدودیت های موجود در اجرای این روش ها در ایران، نظیر کمبود آموزش تخصصی، هزینه بر بودن و دسترسی محدود به ابزارهای استاندارد، اشاره کرده و بر اهمیت بومی سازی ابزارها و ادغام روش ها با سایر رویکردهای درمانی تاکید دارد. پژوهش های آینده باید بر ارزیابی اثربخشی طولانی مدت و طراحی مطالعات تجربی در بستر فرهنگی ایران تمرکز کنند.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، سینی شن ، عروسک گردانی ، هنردرمانی ، تحلیل تطبیقی