نقش بازی درمانی در تسهیل ابراز هیجانات در کودکان مبتلا به اختلال اضطراب

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بازی درمانی بر تسهیل ابراز هیجانات در کودکان مبتلا به اختلال اضطراب انجام شد. اختلالات اضطرابی در کودکان می تواند بر توانایی آن ها در ابراز هیجانات و مدیریت احساسات تاثیر منفی بگذارد. بازی درمانی به عنوان یک روش مداخلاتی غیرمستقیم و کودک محور، این امکان را برای کودکان فراهم می آورد که هیجانات خود را در فضایی ایمن و بدون قضاوت بیان کنند. نمونه ی پژوهش شامل ۳۰ کودک ۷ تا ۱۰ ساله مبتلا به اختلال اضطراب از دو مرکز مشاوره بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (بازی درمانی) و کنترل (بدون مداخله) تقسیم شدند. گروه آزمایش در طی ۸ جلسه بازی درمانی شرکت کردند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه ابراز هیجانات کودکان بود که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بازی درمانی به طور معناداری موجب افزایش نمرات ابراز هیجانات در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین، اندازه اثر نشان داد که بازی درمانی حدود ۴۹٪ از واریانس نمرات ابراز هیجانات را تبیین می کند. این نتایج حاکی از اثربخشی بازی درمانی در افزایش توانایی کودکان مبتلا به اختلال اضطراب برای بیان و مدیریت هیجانات است. پژوهش حاضر نشان داد که بازی درمانی می تواند به عنوان یک روش موثر در درمان اختلالات اضطرابی کودکان به کار رود. محدودیت های پژوهش شامل حجم نمونه کوچک و نبود پیگیری بلندمدت است. پیشنهاد می شود تحقیقات آینده با استفاده از نمونه های بزرگ تر و پیگیری های طولانی مدت، اثربخشی این مداخله را در سایر گروه های سنی و با انواع مختلف اختلالات اضطرابی بررسی کنند.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، ابراز هیجانات ، اختلال اضطراب ، کودکان ، مداخله روان شناختی