رابطه خودانتقادی و تن انگاره در نوجوانان

دوران ورود به نوجوانی، با مشکلات، تعارضات، بحرانها و تغییرات بسیاری همراه است. تن انگاره به مفهوم نگرش ها و احساساتی اشاره دارد که فرد نسبت به ظاهر بدنی خود دارد و ممکن است شامل ارزیابی مثبت یا منفی از بدن فرد باشد درحالی که خودانتقادی به مفهوم ارزیابی منفی و سخت گیرانه از خود اشاره دارد، افراد خود انتقادگر معمولا به خود به شدت سخت می گیرند و خود را به خاطر اشتباهات کوچک سرزنش می کنند. هدف از این پژوهش بررسی رابطه میان خودانتقادی و تن انگاره در نوجوانان ۱۲ تا ۱۸ساله شهر تهران بود. این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است و با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انجام شد. نمونه پژوهش شامل ۴۰۱ نفر از نوجوانان شهر تهران بود که داده ها از طریق دو پرسشنامه استاندارد خودانتقادی گیلبرت و همکاران (۲۰۰۴) و پرسشنامه ی رضایت از تن انگاره سوئوتو و گارسیا (۲۰۰۲) جمع آوری شد. نتایج نشان داد که بین خودانتقادی و تن انگاره رابطه منفی و معناداری وجود دارد؛ به این معنی که با افزایش احساس خودانتقادی در نوجوانان، رضایت آن ها از بدن خود کاهش می یابد و نگرش منفی تری به بدن خود پیدا می کنند.

کلیدواژه ها:

تنانگاره ، خودانتقادی ، نوجوانان