بررسی نقش حافظه فعال در تنظیم هیجانی و کاهش اضطراب جدایی در کودکان

اضطراب جدایی یکی از شایع ترین اختلالات روانی در دوران کودکی است که تاثیرات منفی بر رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی کودک دارد. حافظه فعال به عنوان یکی از مولفه های اساسی سیستم شناختی، نقش مهمی در پردازش اطلاعات هیجانی و تنظیم اضطراب ایفا می کند. این مقاله به بررسی ارتباط بین حافظه فعال و اضطراب جدایی در کودکان می پردازد و نشان می دهد که نقص در عملکرد حافظه فعال می تواند منجر به تشدید علائم اضطراب جدایی شود. همچنین، راهکارهای تقویت حافظه فعال برای کاهش اضطراب مورد بحث قرار می گیرد و به بررسی نقش حیاتی حافظه فعال در تنظیم هیجانی و کاهش شدت علائم اضطراب جدایی در کودکان می پردازد. اضطراب جدایی به عنوان یکی از شایع ترین اختلالات اضطرابی در دوران کودکی، با ترس پایدار از جدایی از منبع دلبستگی و ناتوانی در مدیریت هیجانات منفی شناخته می شود. یافته های پژوهشی اخیر نشان می دهد حافظه فعال به عنوان یک سامانه شناختی اساسی، با تسهیل پردازش اطلاعات هیجانی و تقویت کنترل توجه، نقش محوری در تعدیل اضطراب ایفا می کند. مطالعات طولی بر روی کودکانی که در پرورشگاه نگه داری شده اند، نشان داده است که ظرفیت بالاتر حافظه فعال، حتی در شرایط محرومیت اولیه ارتباط بین تجربیات ناخوشایند و اضطراب جدایی را از طریق تنظیم فعالیت محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال و سطوح کورتیزول تعدیل می کند. همچنین، پژوهش هایی بر روی کودکان ۸ ماهه تا ۵/۴ ساله، ارتباط معناداری بین رشد قشر پیش پیشانی (فعالیت حافظه فعال) و توانایی تنظیم هیجان در کاهش اضطراب جدایی را تایید می کنند. این مقاله با ارائه مدلی یکپارچه، راهکارهایی را پیشنهاد می کند که از طریق آن ها تقویت حافظه فعال به عنوان یک عامل محافظتی در برابر تشدید اضطراب عمل خواهد کرد. پیامدهای بالینی شامل طراحی مداخلات شناختی-رفتاری هدفمند و آموزش والدین برای به کارگیری راهبردهای مبتنی بر تقویت شناختی است.

کلیدواژه ها:

اضطراب جدایی ، تنظیم هیجان ، حافظه فعال ، تمرینات ذهنی ، مدیریت استرس