بررسی مهارت های تصمیم گیری و حل مسئله در فرزندان ترخیص شده از بهزیستی (مطالعه موردی: موسسه رایکا)

هدف پژوهش حاضر، بررسی سطح مهارت های تصمیم گیری و حل مسئله در فرزندان ترخیص شده از مراکز بهزیستی و تحت حمایت موسسه رایکا است. این مهارت ها از جمله توانمندی های بنیادین برای سازگاری اجتماعی، استقلال فردی و ارتقاء کیفیت زندگی به شمار می روند. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل ۳۰ نفر از جوانان ترخیص شده در سال ۱۴۰۴ بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس (۱۹۹۵) و پرسشنامه حل مسئله هپنر و پترسن (۱۹۸۲) بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t تک نمونه ای و آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS انجام گرفت. یافته ها نشان داد که نیمی از شرکت کنندگان در مهارت یادگیری نمره ای بالاتر از حد متوسط کسب کردند، اما در متغیر حل مسئله، میانگین نمرات کمی پایین تر از سطح مطلوب بود. این نتایج بیانگر آن است که هرچند آموزش های ارائه شده توسط نهادهای حمایتی تا حدی در ارتقاء توانمندی های شناختی موثر بوده اند، اما نیاز به مداخلات هدفمندتر برای تقویت مهارت های حل مسئله همچنان احساس می شود. بر این اساس، پژوهش حاضر بر ضرورت طراحی برنامه های مهارتی ویژه، به ویژه در دوره پساترخیص، برای توانمندسازی این گروه آسیب پذیر تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

مهارت های تصمیم گیری ، مهارت حل مسئله ، فرزندان ترخیص شده از بهزیستی ، موسسه رایکا