حقوق بشر

تعریف حقوق بشر حقوق بشر مجموعه ای از حقوق پایه ای و غیرقابل انکار است که به تمامی انسان ها فارغ از نژاد، جنسیت، ملیت، مذهب، زبان، یا هر وضعیت دیگری تعلق دارد. این حقوق به عنوان اصول بنیادین انسانی شناخته می شوند و هدف آن ها حفظ کرامت و آزادی انسان هاست. حقوق بشر شامل مواردی چون حق زندگی، آزادی بیان، حق آموزش، برابری در برابر قانون و آزادی از شکنجه و تبعیض می باشد. تاریخچه پیدایش حقوق بشر گرچه مفهوم کرامت انسانی از دیرباز در فرهنگ ها و ادیان مختلف وجود داشته، اما شکل مدرن حقوق بشر ریشه در دوران روشنگری دارد. اسنادی مانند منشور کبیر (Magna Carta) در انگلستان (۱۲۱۵)، اعلامیه حقوق انسان و شهروند در فرانسه (۱۷۸۹)، و قانون اساسی آمریکا نخستین نمونه های رسمی از تلاش برای ثبت حقوق انسانی در قوانین کشورها بودند. اما نقطه عطف واقعی، پس از پایان جنگ جهانی دوم و در واکنش به فجایع گسترده آن رخ داد. در سال ۱۹۴۸، سازمان ملل متحد اعلامیه جهانی حقوق بشر را به تصویب رساند. این سند که شامل ۳۰ ماده است، برای نخستین بار فهرستی جهانی از حقوق بنیادی انسان ها را ارائه داد و پایه گذار مجموعه ای از معاهدات بین المللی در زمینه حقوق بشر شد. توسعه حقوق بشر در دهه های بعدی پس از اعلامیه جهانی، اسناد مهمی مانند میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در دهه ۱۹۶۰ به تصویب رسیدند و مفهوم "منظومه حقوق بشر" را شکل دادند. اعلامیه جهانی حقوق بشر این اعلامیه به عنوان مرجع اصلی در تدوین بسیاری از قوانین داخلی کشورها و اسناد دیگر بین المللی شناخته می شود. موادی چون حق زندگی، آزادی عقیده، آزادی بیان، حق کار و آموزش از اصول این اعلامیه اند. میثاق های بین المللی میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بخش سوم : نهادهای حمایت از حقوق بشر این دو سند در کنار اعلامیه جهانی، سه گانه حقوق بشر را تشکیل می دهند. کنوانسیون های موضوعی شامل اسنادی مانند: کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض نژادی (۱۹۶۵) کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان (۱۹۷۹) کنوانسیون حقوق کودک (۱۹۸۹) کنوانسیون منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (۱۹۸۴) امنیت، و برابری در برابر قانون هستند. سازمان ملل متحد کمیساریای عالی حقوق بشر، شورای حقوق بشر سازمان ملل و دیگر نهادهای وابسته نقش نظارتی و حمایتی دارند.