هوش مصنوعی و مالکیت فکری

هوش مصنوعی (AI) به سرعت در حال تغییر بسیاری از صنایع است و این تغییرات به طور قابل توجهی بر مالکیت فکری تاثیر می گذارد. این مقاله با استفاده از ابزار کتابخانه ای و روش توصیی-تحلیلی به بررسی امکان ارائه ظرفیت قانونی به هوش مصنوعی می پردازد که منجر به ظهور موضوع جدیدی در روابط حقوقی می شود. برای رسیدن به این هدف از روش های دیالکتیکی، تطبیقی، جزمی و حقوقی استفاده می شود. خاطرنشان می شود که بر اساس مطالعات اخیر، زمینه های بیشتری برای شناخت هوش مصنوعی به عنوان موضوع روابط حقوقی وجود دارد. توجه ویژه ای در مقاله به ویژگی های وضعیت هوش مصنوعی در روابط مالکیت شده است. پیامدهای توانمندسازی هوش مصنوعی با حق مالکیت تحلیل می شود. نتیجه گیری در مورد مناسب بودن چنین رویکردی انجام می شود، زیرا این مشکل مسئولیت آسیب ناشی از هوش مصنوعی را حل می کند. هدف این مقاله تشخیص قدرت هوش مصنوعی در داشتن مالکیت و حقوق مالکیت معنوی است. در نهایت، توسعه هوش مصنوعی و حقوق مالکیت فکری نیازمند تغییرات قانونی و تنظیم گری های جدید است تا اطمینان حاصل شود که نوآوری تشویق می شود و حقوق مخترعان و خالقان محترم

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، ربات ها ، حقوق مالکیت ، حقوق مالکیت فکری ، خلاقیت