مروری بر الزام به تولید صیانتی در چارچوب قراردادهای نفتی ایران

مساله تولید صیانتی از مخازن نفت و گاز، در تقاطع حساس میان اقتضائات فنی، الزامات حقوقی و ملاحظات توسعه گرایانه جای می گیرد. این مقاله می کوشد از منظر حقوق نفت و گاز نشان دهد که بدون بازتعریف نسبت میان حاکمیت و قرارداد، نهادینه سازی شاخص های مهندسی صیانت محور، و تدارک ضمانت اجراهای حقوقی موثر، تحقق توسعه پایدار و بهره برداری مسئولانه از منابع طبیعی ممکن نیست. صیانت نه یک امر فنی صرف، بلکه ترجمان حقوقی و نهادینه شده ی مسئولیت بین نسلی و تجلی اراده حاکمیتی برای حفظ منافع عمومی تلقی می شود.

کلیدواژه ها:

تولید صیانتی ، قرارداد های نفتی ، الگوی جدید قرارداد های نفتی ایران ، حقوق نفت و گاز ، توسعه پایدار