تاثیر روش های یادگیری فعال بر انگیزه و یادگیری دانش آموزان یادگار خورشیدی لیسانس علوم اجتماعی گرایش پژوهشگری، دانشگاه پیام نور سقز، ایران.

یادگیری فعال به عنوان یک رویکرد نوین آموزشی، در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این روش ها به دانش آموزان این امکان را می دهند که به طور فعال در فرآیند یادگیری مشارکت کنند و به جای دریافت اطلاعات به صورت یک طرفه، خود به کشف و ساخت دانش بپردازند. در این مقاله، تاثیر این نوع یادگیری بر انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی مورد بررسی قرار می گیرد. این تحقیق از روش های ترکیبی (کمی و کیفی) استفاده کرده است. در بخش کمی، داده ها از طریق پرسشنامه هایی که به انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پرداخته اند، جمع آوری شد. نمونه ای شامل ۳۰۰ دانش آموز از مقاطع مختلف تحصیلی انتخاب و پرسشنامه ها بین آن ها توزیع گردید. در بخش کیفی، مصاحبه های عمیق با ۲۰ معلم و ۱۵ دانش آموز انجام شد تا دیدگاه های آن ها در مورد تاثیر یادگیری فعال بر انگیزه و یادگیری جمع آوری شود. نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از روش های یادگیری فعال به طور معناداری باعث افزایش انگیزه درونی دانش آموزان می شود. همچنین، دانش آموزانی که در کلاس های مبتنی بر یادگیری فعال شرکت کرده بودند، عملکرد تحصیلی بهتری نسبت به همتایان خود در کلاس های سنتی داشتند. تحلیل داده های کیفی نیز نشان داد که معلمان و دانش آموزان به طور کلی تاثیرات مثبت این روش ها را بر تعاملات کلاسی و افزایش یادگیری عمیق تایید کردند. نتایج این تحقیق به وضوح نشان می دهد که روش های یادگیری فعال می توانند به عنوان ابزاری موثر در افزایش انگیزه و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان عمل کنند. به منظور ارتقاء کیفیت آموزش، پیشنهاد می شود که معلمان و سیاست گذاران آموزشی به استفاده از این روش ها توجه بیشتری داشته باشند. همچنین، نیاز به آموزش معلمان در استفاده از تکنیک های یادگیری فعال احساس می شود تا بتوانند به بهترین نحو از این روش ها بهره برداری کنند.

کلیدواژه ها:

بازی های نقش آفرینی ، مهارت های اجتماعی ، یادگیری اجتماعی و عاطفی ، آموزش ، پژوهش کمی