ارزیابی جامع پایداری سیستم های آبیاری هوشمند در نگهداری فضای سبز شهری: راهبردهای فناورانه و مدیریتی در بستر توسعه پایدار

ارزیابی پایداری سیستم های آبیاری هوشمند در نگهداری فضای سبز شهری با هدف بهینه سازی مصرف آب، افزایش بهره وری و هم سویی با راهبردهای توسعه پایدار شهری انجام گرفت. با تحلیل مطالعات میدانی و تجربیات بومی در شهرهای مختلف ایران، مشخص شد که سامانه های هوشمند با بهره گیری از حسگرهای محیطی، الگوریتم های کنترلی و داده محوری در تصمیم گیری، توانسته اند مصرف آب را به طور قابل توجهی کاهش دهند، کیفیت آبیاری را ارتقاء دهند و نیاز به نیروی انسانی را کمتر کنند. مقایسه عملکرد این سیستم ها با روش های سنتی نشان داد که اثربخشی و بازدهی آن ها به ویژه در شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک ایران، کاملا برتر است. استفاده از منابع جایگزین مانند سیلاب های شهری و پساب های تصفیه شده در ترکیب با سامانه های هوشمند نیز کارایی آن ها را افزایش داده و به تامین پایدار منابع آبی کمک کرده است. موفقیت این سامانه ها به هماهنگی میان طراحی فنی، مدیریت شهری و مشارکت مردمی وابسته است و پیاده سازی درست آن ها مستلزم برنامه ریزی یکپارچه، آموزش نیروهای اجرایی، و ارتقاء زیرساخت های فناورانه در شهرداری ها است.

کلیدواژه ها:

آبیاری هوشمند ، فضای سبز شهری ، مدیریت منابع آب ، توسعه پایدار ، شهرداری ها.