بررسی چالش های آموزش در مدارس پسرانه

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 22

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSECONFE01_4858

تاریخ نمایه سازی: 11 تیر 1404

چکیده مقاله:

آموزش پسران در مقطع مدرسه ای، یکی از مهم ترین حوزه های نظام تعلیم و تربیت هر کشور محسوب می شود و نقش کلیدی در پرورش سرمایه های انسانی ایفا می کند. با این حال، مدارس پسرانه به واسطه ویژگی های جنسیتی، تفاوت های روان شناختی، اجتماعی و فرهنگی دانش آموزان، و نیز شرایط محیطی ویژه، با چالش های خاصی روبرو هستند که می تواند روند آموزش و یادگیری را با موانع جدی مواجه کند.یکی از مهم ترین چالش ها، تفاوت های انگیزشی و رفتاری پسران نسبت به آموزش رسمی و سنتی است؛ تحقیقات نشان می دهد که پسران بیشتر در معرض ریسک بی انگیزگی، حواس پرتی، و کاهش مشارکت تحصیلی قرار دارند که بخشی از آن به ساختار خشک و غیر پویا و همچنین فقدان برنامه های فعال و مهارت محور در محیط مدرسه بازمی گردد. علاوه بر این، مسائل مربوط به هویت جویی پسرانه، نگرش به یادگیری، و فشارهای فرهنگی و اجتماعی که از جانب خانواده، اجتماع و گروه همسالان به پسران وارد می شود، می تواند در بروز رفتارهای پرخطر، خشونت، یا افت تحصیلی موثر باشد.چالش های جسمانی و روانی نیز اهمیت دارند؛ از جمله نیاز به تخلیه انرژی بالای پسران، فقدان فعالیت های ورزشی متناسب، بی توجهی به سلامت روان، و اختلالات رفتاری که در برخی موارد می تواند به برهم خوردن فضای کلاس و کاهش یادگیری منجر شود. از سوی دیگر، ضعف نظام مشاوره ای و نبود برنامه های تخصصی توانمندسازی معلمان جهت مواجهه با مسائل پسران، کارآمدی فرایند آموزش را کاهش می دهد. تبعیض های پنهان یا آشکار جنسیتی، نگرش های کلیشه ای درباره نقش ها و انتظارهای پسرانه از سوی معلمان و والدین، و ناکارآمدی برخی شیوه های تدریس سنتی، از دیگر عوامل موثر در رشد نابرابر تحصیلی پسران محسوب می شود.در زمینه ساختار آموزشی، فقدان الگوهای موفق مرد در محیط مدرسه و کمبود معلمان مرد می تواند به ضعف ارتباط و هویت یابی دانش آموزان پسر منجر شود. همچنین، سیاست های آموزشی ناکافی در ایجاد انگیزه، به روزرسانی محتوای کتب درسی هم سو با نیازهای پسران، و نادیده گرفتن تفاوت های فردی، موجب افزایش افت تحصیلی و کاهش سطح یادگیری می گردد.در مجموع، برای عبور از این چالش ها اتخاذ رویکردهای نوآورانه چون آموزش مبتنی بر پروژه، بازی و فعالیت های گروهی، ترویج مهارت های زندگی، تقویت نظام مشاوره و پشتیبانی روان شناختی، توانمندسازی معلمان با آموزش راهکارهای ارتباط موثر و مدیریت کلاس، و اصلاح نگرش اجتماعی به آموزش پسران، از اهمیت اساسی برخوردار است. شناسایی دقیق چالش ها و تلاش برای فراهم سازی محیط مدرسه ای جذاب، پویا، و فراگیر، زمینه ساز رشد همه جانبه دانش آموزان پسر و ارتقای کیفیت نظام آموزشی کشور خواهد بود.

نویسندگان