سهم نگرش ها و رفتارهای تربیتی معلمان در ارتقاء سلامت روان تاب آوری و سازگاری اجتماعی دانش آموزان

سلامت روان، تاب آوری و سازگاری اجتماعی از ارکان اصلی رشد همه جانبه دانش آموزان هستند که نقش معلمان در تقویت آن ها انکارناپذیر است. معلمان به عنوان تسهیل گران اصلی فرآیند یادگیری، با اتخاذ نگرش های مثبت و رفتارهای تربیتی سازنده، می توانند محیطی امن و حمایت کننده را برای دانش آموزان فراهم آورند. این مقاله با هدف تبیین ابعاد مختلف تاثیرگذاری معلمان بر این سه مولفه حیاتی در دانش آموزان نگارش شده است. در ابتدا، به بررسی مفهوم سلامت روان در بستر آموزشی و اهمیت آن برای عملکرد تحصیلی و زندگی روزمره دانش آموزان می پردازیم. سپس، تاب آوری به عنوان ظرفیتی برای مقابله با چالش ها و سازگاری اجتماعی به عنوان توانایی تعامل موثر با محیط و افراد، مورد کنکاش قرار می گیرند. در ادامه، نگرش های معلمان، شامل نگرش های مثبت نگر، همدلانه و تشویق کننده، و همچنین رفتارهای تربیتی آن ها، از قبیل برقراری ارتباط موثر، ایجاد حس تعلق، آموزش مهارت های زندگی، مدیریت کلاس درس و حل تعارض، به تفصیل تشریح می شوند. تاکید بر ایجاد فضایی عاری از خشونت، تقویت اعتماد به نفس، و توسعه مهارت های اجتماعی از دیگر محورهای اصلی این مقاله است. یافته ها نشان می دهد که تعهد سازمانی معلمان و سلامت سازمانی مدارس نیز نقش بسزایی در ارتقای این ابعاد دارند. این مقاله با رویکردی توصیفی-تحلیلی، به ارائه ی راهکارهایی عملی برای معلمان، مدیران و سیاست گذاران آموزشی جهت بهبود سلامت روان، تاب آوری و سازگاری اجتماعی دانش آموزان از طریق ارتقای نگرش ها و رفتارهای تربیتی معلمان می پردازد. این راهکارها شامل آموزش های ضمن خدمت، فراهم آوردن منابع لازم و ایجاد شبکه های حمایتی برای معلمان است تا بتوانند به بهترین شکل نقش خود را ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان دانش آموزان ، تاب آوری ، سازگاری اجتماعی ، نگرش های تربیتی معلمان ، رفتارهای تربیتی معلمان