نقش سلامت سازمانی مدارس در بهبود عملکرد حرفه ای معلمان و سلامت روان دانش آموزان

سلامت سازمانی مدارس، به عنوان یک عامل حیاتی، تاثیر عمیقی بر ابعاد مختلف عملکرد نظام آموزشی، به ویژه بر بهبود عملکرد حرفه ای معلمان و ارتقاء سلامت روان دانش آموزان دارد. این مقاله علمی-ترویجی با هدف تبیین نقش محوری سلامت سازمانی در این دو حوزه نگاشته شده است. سلامت سازمانی، فراتر از نبود بیماری، به معنای وجود محیطی پویا، حمایت گر، شفاف و عادلانه است که در آن، تمامی ذی نفعان احساس امنیت، تعلق خاطر و انگیزه برای مشارکت فعال و اثربخش دارند. در یک مدرسه سالم از نظر سازمانی، معلمان با بهره مندی از حمایت های لازم، فرصت های رشد حرفه ای مستمر، و فضای مشارکت فعال در تصمیم گیری ها، می توانند پتانسیل های آموزشی خود را به بهترین نحو شکوفا کرده و عملکرد تدریس خود را به طور چشمگیری بهبود بخشند. این بهبود، نه تنها شامل ارتقاء کیفیت آموزش و روش های تدریس می شود، بلکه بر افزایش رضایت شغلی، کاهش فرسودگی شغلی و تقویت تعهد سازمانی معلمان نیز تاثیر مستقیم دارد. از سوی دیگر، سلامت سازمانی مدرسه به طور مستقیم با سلامت روان دانش آموزان مرتبط است. محیطی که عاری از خشونت، تبعیض و فشار روانی باشد و بر پایه احترام متقابل، همدلی و حمایت اجتماعی بنا نهاده شده باشد، فضایی امن و آرام برای رشد و بالندگی دانش آموزان فراهم می آورد. در چنین محیطی، دانش آموزان احساس ارزشمندی می کنند، مهارت های اجتماعی و عاطفی خود را توسعه می دهند و با کاهش استرس و اضطراب، آمادگی بیشتری برای یادگیری و مشارکت فعال در فرآیندهای آموزشی پیدا می کنند. این مقاله با ارائه تعاریف جامع از سلامت سازمانی، عملکرد حرفه ای معلمان و سلامت روان دانش آموزان، به بررسی مبانی نظری مرتبط با هر یک از این مفاهیم می پردازد و سپس، یافته های پژوهش های متعددی را در این زمینه تحلیل و تشریح می کند. هدف نهایی، ارائه یک چارچوب جامع برای درک چگونگی تاثیر متقابل سلامت سازمانی بر بهبود کیفیت آموزش و پرورش و ارتقاء رفاه روانی کلیه اعضای جامعه مدرسه ای است.

کلیدواژه ها:

سلامت سازمانی ، عملکرد حرفه ای معلمان ، سلامت روان دانش آموزان ، محیط آموزشی ، تعهد سازمانی